-
1 zaka|zić
pf — zaka|żać impf Ⅰ vt to infect [ranę, osobę]; to poison, to contaminate [wodę, powietrze, teren]- zakazić kogoś ospą to infect sb with smallpox- żywność zakażona salmonellą food contaminated with salmonella- krew zakażona wirusem HIV blood contaminated with HIV, HIV-infected a. HIV-contaminated bloodⅡ zakazić się — zakażać się to become infected (czymś with sth); to catch (czymś sth)- zakazić się grzybicą stóp to catch athlete’s footThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaka|zić
Перевод: с польского на английский
с английского на польский- С английского на:
- Польский
- С польского на:
- Английский
